Voor de Europese Commissie voerden we – in samenwerking met GfK en Time.lex – consumentenonderzoek uit dat als input diende voor de evaluatie (“fitness check”) van Europese richtlijnen voor consumentenbescherming en marketing. Dat onderzoek bestond uit diverse online experimenten, uitgevoerd in acht Europese landen onder ruim 10.000 consumenten.
Price Indication Directive
De Price Indication Directive verplicht verkopers om zowel de totaalprijs als de prijs per eenheid van producten te geven (bijvoorbeeld van wasmiddelen, ontbijtgranen en vleeswaren), om het zo voor consumenten makkelijker te maken om prijzen te vergelijken. Om inzicht te krijgen in de relevantie en effectiviteit van deze informatieverplichting, onderzochten we in een online experiment of consumenten informatie over de prijs per eenheid gebruiken bij het maken van een keuze tussen producten.
Dat bleek inderdaad het geval: de groep die informatie kreeg over de prijs per eenheid koos producten met een gemiddeld lagere prijs per eenheid dan de groep die deze informatie niet kreeg.
Consumer Sales and Guarantee Directive
In het kader van de evaluatie van de Consumer Sales and Guarantee Directive (CSD) bepaalde we of informatie over de duurzaamheid en reparatiemogelijkheden van producten – informatie die verkopers op dit moment niet verplicht aan consumenten hoeven te verstrekken – consumenten kan helpen om duurzamere alternatieven te kiezen.
In een online experiment kregen consumenten productassortimenten te zien (van wasmachines, televisies en smartphones) en moesten zij steeds aangeven welk product hun voorkeur had. Daarbij kregen zij, naast een hoop andere productinformatie, ofwel informatie over de minimale levensduur van de producten (duurzaamheid), ofwel over de beschikbaarheid of kosten van reserveonderdelen (reparatiemogelijkheden), ofwel beide. Ook was er een groep die geen extra informatie kreeg.
De resultaten laten zien dat het geven van informatie over de minimale levensduur en reparatiemogelijkheden duurzamere keuzes stimuleert. Consumenten lijken daarbij wel meer belang te hechten aan informatie over de minimale levensduur dan aan informatie over reparatiemogelijkheden. Ook het type informatie maakt uit: de kans dat men een relatief makkelijk te repareren product koos was groter wanneer informatie over de beschikbaarheid van reserveonderdelen gegeven werd, dan wanneer informatie over de kosten van die onderdelen gegeven werd.